3 Nisan 2016 Pazar

Kalpten Kalbe Bir Yol Vardır Görülmez

Her coğrafyanın da bir karakteri var. Gri ve  ıslak havayı tamamlayan  toprak ve çimen kokusu bu şehre aslında çok yakışıyor. Artık benim için tanıdık ve hatta keyifli  olan bu bol yağmur yağış maalesef güneyden ziyaretime gelen arkadaşım Ece’ye  karanlık  ve ağır geldi. Kışları bile aydınlık gündüzlerde büyümüş bir Akdenizli olarak bu kara bulutlar acaba ne zaman gidecek diye mızırdayıp durdu. Pazar günü artık nasıl olduysa kara bulutlar gitti, bahar pattadanak sahne aldı, insanlar kendini kah sokaklara kah sahillere attı. Denizin üzeri, ağaçlar şahane ışık oyunlarıyla şenlendi, havanın sıcak esintisi yumuşacık dokundu. Hemen hemen on beş yıllık arkadaşlığımız, mesafelerle sınırlanmamış olan arkadaşlıklardan. Neşe ve ilham dolu. Geriye dönüp baktığımda hayat çeşitli vesilelerle çok özel insanlarla karşılaştırıyor bizi… Özel, sevgi dolu ve uzun erimli ilişkiler kurmak mümkün oluyor bazılarıyla. Eceyle konuşacak konularımız her zamanki gibi hiç bitmiyor; ortak tanıdıklarımızın kulağını çınlatıyoruz, işlerden, kitaplardan dem vuruyoruz, çok eğlenceli geçirdiğimiz yılları anıyor, kocalarımızı çekiştiriyoruz, görüşmediğimiz sürede hayatımızda olup bitenleri özetliyoruz, siyaset yapıyoruz…

Bu iki gün çok koşturmalı geçti ama zihnen dinlendim. Ara sıra rutini bozmak iyi geliyor. Yollarda bol bol dinlediğimiz, tempo tutuğumuz müziklerden bir liste derledim.
Sevginin, özlemin değerini bilen dostlarınız çok olsun ♥♥♥  
Şimdi benim için özlenen diğer dostlara, yani kitaplarıma yeniden kavuşma zamanı 👌 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder