Valeriane Leblond

Bazı resimler onlarca duyguyu önlerine katarak ılık bir esinti gibi serinletirler içimizi, bir ferahlık, dinginlik katarlar. Valériane Leblond’un resimleri bloglarda gezerken karşıma çıktığında tam olarak bunu hissettim. Resimlerindeki dalgalı deniz, bacası tüten bitişik evler, rüzgârın hareketlendirdiği ağaç dalları, evlerin şirinliği, süzülen kuşlar, otlayan koyunlar, kuzular, yemlenen tavuklar, sevdikleri işle meşgul insanların özellikle de ev hanımlarının gündelik hayatları, sade yaşam, sicim gibi yağmur, bahçeler, bisikletler ve doğal pek çok tema bir anda ruhuma işleyiverdi. Temiz havada uçuşarak kuruyan çamaşırların mis kokusu burnuma geldi dayandı bir anda. Kalbimin büyüdüğünü hissettim, adeta bütün bu güzelliklerini içine alabilecek kadar büyüdüğünü..

“Evet hatırladım
Küçük basit şeyler
Yetiyor kederlenmeye
Ya mutluluğa…”

Cahit Zarifoğlu ~ Evet

• Bir Fransız olan Valériane Leblond un 2007 yılından beri  Galler’de yaşadığını web sitesinden öğreniyorum.Sanatı da daha çok yaşadığı bölgeden, evinden ve manzarasından etkilenerek ortaya çıkmış. Daha çok ahşap tablalar üzerine boyama yapsa da farklı dokular üzerine çalışmayı sevdiğini belirtmiş. 
• “My art brings me peace and serenity, and I hope it will bring it to you as well” cümlesini okuduğumda sanatının amacına ulaşmış olduğunu kendimce teyit ettim.

Bu resimlerine ilave olarak tahtadan yaptığı evcikler, takvim, kutlama kartları gibi pek çok ilham yüklü çalışmasını facebook linkinden de inceleyebilirsiniz.

• Resimlerinde sonbahar, kış, ilkbahar, yaz yani her mevsimden izler var. Hangi mevsimi çizmiş olursa olsun en tatlı hisler ve kıpırtılar kaplıyor insanın içini.
• Kolleksiyonları öyle zevkli ki ve kompozisyonlar insanı içine çekiyor. O nedenle pek çok görseli burada paylaşmaktan kendimi alamadım :)

• Günün yorgunluğundan eser var mı?

Bir düş inceliğinde değil mi bu çizimler?

• Son olarak içimden şu dizeler geçiyor 

“Kaybolmuş bir kentin eskicisiydi
Makineleşmeye karşı duyguları topluyordu.” 

*Arts by Valériane Leblond