Tam diyordum ki 2015 yılı benim için bir önceki yıl olduğu gibi yine The
Black Heart Procession yılı olacak gibi. O uzun gecelerimin şahidiydi, yoğun
çalışma dönemlerimde eşlik edendi, yaz sıcağında bile serinletici yağmurumdu,
uçurumun tepesine çıkartıp ayaklarımı yerden kesendi, duygu patlamalarımın
liriklerini yazandı. Ama son aylarda bir şey oldu , Balmorhea yüreğimi ele geçirdi. Pek
çok farklı haleti ruhiyede dinlemekten kendimi alamıyorum. Müzik, notalar,
yaylılar, vurmalılar, piano.. bana uçsuz bucaksız , huzur ve sükûnet dolu bir
okyanus hissi veriyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder