Gecenin Ritmi ~ Sleeping At Last

Zackarina üzerinde bir ağırlıkla Kumkurdu’nun yanına oturdu. Kendi kendine sessizce, “Mavili, ıslaklı, dalgalı, şlop, fıss,hışş hiss,” dedi

Kulaklarını dikmiş onu dinleyen Kumkurdu salladı. “Deniz” dedi. “Söylediğin şeyin anlamı deniz.Tabii senin dilinde bu sözcüğün bu kadar uzun olması çok doğal. Deniz kocaman bir şey olduğuna göre deniz sözcüğü de büyük olmalı, mavilli ıslaklı”

Zackarina’nın kalbi neşeyle çarpmaya başladı. Yeni bir sözcük denedi:

“Sesseli, vuvvelli, hovveli, püfürş, fürş.”

Kumkurdu bir kez daha dinledikten sonra bunun rüzgar olduğunu anladı. Çalılıkta hışırdayıp kayalıkların üzerinden kayarak ve taşların üzerinden zıplayarak esen ve sazlıklarda fısıldayan rüzgar olduğunu anladı. Zackarina birden kuş gibi hafiflediğini hissetti. Kumkurdu her sözcüğü anlıyordu ‘ Şimdi bu dili konuşan iki kişi olmuşlardı ve konuşmaya başladılar:

“Yuvarleli, topelli, rolle, rulle,” dedi Zackarina.

Kumkurdu havaya sıçrayıp, “Tabi ya !” dedi. “Takla atmak ! Harika bir düşünce.” Hemen taklalar atmaya başladılar; iki top yumak gibi görünüyorlardı. Başları dönüp yere yıkılana kadar takla atmaya devam ettiler.Gökyüzü dönüyor, dünya dönüyor ve onlar bu dünyanın ortasında kuma uzanmış birbirleriyle konuşuyorlardı.

~ Kumkurdu - Asa Lind

Bu kitabın kapağını açın ve çocuksu masumluğun muhteşem sahil atmosferi içinde seyahate başlayın.