Çok sevdiğimiz birini yitirdiğimizde,

içimizden akıp giden müzik birden duruverir sanki. İçimizin tellerinden biri kopar gibi olur. Bir adımız hüzün olur böyle zamanlarda.Uzun zaman bu adımızla dolaşırız sokakları. Bu adımızla geçeriz sessiz odalardan, sessiz kapılardan… 

Yitirmeden anlamaz insan